MKO :: Pamięć o wczoraj, odpowiedzialność za jutro

Stauffenbergstraße 13/14
10785 Berlin
Niemcy

Telefon: ++ 49 (030) 26 39 26 81
Telefax: ++ 49 (030) 26 39 26 83

URI: https://www.auschwitz.info/

Serwis nawigacyjny:
 
Nawigacja językowa:
 
Nawigacja językowa:
 
 
 
 
08.08.2022

W wieku 98 lat zmarła Zofia Posmysz, polska pisarka, ocalona z Auschwitz

 
 
8.8.2022: W wieku 98 lat w hospicjum w Oświęcimiu zmarła Zofia Posmysz, polska pisarka, ocalona z Auschwitz. Fot. Pawelsawicki, Zofia Posmysz, fragment KGS / MKO Berlin, CC BY-SA 3.0

8.8.2022: W wieku 98 lat w hospicjum w Oświęcimiu zmarła Zofia Posmysz, polska pisarka, ocalona z Auschwitz. Fot. Pawelsawicki, Zofia Posmysz, fragment KGS / MKO Berlin, CC BY-SA 3.0

 

 

 

Ocaleni z Auschwitz na całym świecie z ciężkim sercem, z poczuciem wdzięczności i szacunku dla niej żegnają swoją przyjaciółkę, współtowarzyszkę cierpienia, towarzyszkę drogi i wielką pisarkę Zofię Posmysz, która zmarła dziś w wieku 98 lat w oświęcimskim hospicjum.

Urodzona w 1923 roku Zofia Posmysz aresztowana została przez Niemców jako 18-letnia uczennica, członkini polskiego ruchu oporu, podczas kolportażu konspiracyjnych gazetek w Krakowie, a następnie deportowana do Auschwitz-Birkenau. Po dwóch i pół roku pobytu w Auschwitz deportowano ją do Ravensbrück. Została wyzwolona jako młoda kobieta w wieku 21 lat w dniu 2 maja 1945 r. Po powrocie do Polski i studiach pracowała jako dziennikarka w polskim radiu i rozpoczęła karierę jako autorka słuchowisk radiowych oraz pisarka. W 1962 roku ukazało się jej najbardziej znane dzieło – słuchowisko „Pasażerka”, które posłużyło za kanwę filmu Andrzeja Munka i zainspirowało kompozytora Mieczysława Weinberga do napisania jego głównego dzieła – opery „Pasażerka”: Ocalona z Auschwitz kobieta płynąc transatlantykiem do Ameryki spotyka byłą strażniczkę SS, którą przeżyła w Auschwitz jako przełożoną komanda wartowniczego w obozie kobiecym Birkenau. Opera, ukończona już w 1968 roku, mogła zostać po raz pierwszy wystawiona dopiero w 2010 roku na Festiwalu w Bregencji, w obecności Zofii Posmysz. Od tego czasu doczekała się licznych inscenizacji na całym świecie, na których Zofia Posmysz była częstym gościem, bardzo szanowanym i uwielbianym przez publiczność. Po tym słuchowisku Zofia Posmysz wydała wiele innych publikacji, świadczących o centralnej roli, jaką w jej życiu odegrała pamięć o współwięźniach i doświadczenie Auschwitz. Zofia Posmysz odznaczona została Orderem Orła Białego, najwyższym orderem Rzeczypospolitej Polskiej, oraz Federalnym Krzyżem Zasługi.

Komentując śmierć Zofii Posmysz, Christoph Heubner, wiceprezydent wykonawczy Międzynarodowego Komitetu Oświęcimskiego, podkreślił w Berlinie:

„Dla ocalonych z Auschwitz wielką pociechą i otuchą było zawsze to, że głos Zofii Posmysz słyszany był na całym świecie. Dzięki swym dziełom literackim, które głęboko poruszały i inspirowały innych ważnych twórców, była tłumaczem uczuć i wspomnień wielu ocalonych z Auschwitz, a także głosem zamordowanych w Auschwitz. Niesiona wiarą katolicką i głęboko odczuwanym zaangażowaniem na rzecz byłych współwięźniów, wielokrotnie szukała dialogu z młodymi ludźmi w Międzynarodowym Domu Spotkań Młodzieży w Oświęcimiu, który stał się centrum jej życia i drugim domem. Przez wiele lat uczestnikami grup, z którymi spotykała się na rozmowach, byli m.in. uczniowie szkół zawodowych Volkswagen AG, którzy zajmowali się utrzymaniem i konserwacją miejsca pamięci w Auschwitz. „Auschwitz nigdy mnie nie opuściło” – to jedno z jej kluczowych zdań podczas tych rozmów, ale wypowiadała w nich także zdanie: „Rozmowy z wami dodają mi odwagi i nadają sens mojemu życiu”.